This ain’t California is een fictieve documentaire van regisseur Marten Persiel uit 2012. Het vertelt het verhaal van drie jonge mensen rond Denis “Panik” Paraceck, die in de DDR op jonge leeftijd rollerboarden ontdekte, steeds professioneler werd en uiteindelijk deel uitmaakte van de internationale scene tot ze elkaar uit het oog verliezen na de val van de Berlijnse muur in 1989.

De film ging in première op het Berlin International Film Festival 2012 in de categorie Perspective German Cinema op 12 februari 2012 en werd uitgebracht op 16 augustus 2012. Een deel van de film, inclusief de nulkopie, werd gefinancierd met crowdfunding.

Het kader van de film is de begrafenis van de DDR-rollerbordlegende Denis, waarbij de schaatsers uit Oost-Berlijn elkaar voor de eerste keer ontmoeten na de val van de muur en in interviews praten in een kampvuursfeer over hun verleden als een rollerboard-bestuurder.

De actie begint rond 1980 wanneer de ongeveer 10-jarige wedstrijdzwemmer Denis in Magdeburg-Olvenstedt zich bij twee van zijn buren, Dirk en Nico, voegt en met hen rollen rolschaatsen op planken om rond te rijden met deze zeer arme rolborden zittend en staand. In het skateboarden vindt Denis een balans tussen zijn zware zwemtraining. Denis beëindigde zijn carrière als zwemmer op 15-jarige leeftijd.

De DDR-autoriteiten worden zich bewust van de situatie in Berlijn, volgen deze op en bieden hun toezichtondersteuning. Jonge mensen worden getraind op de Germina Speeder. Het sportieve hoogtepunt van de skater-kliek is de deelname aan Euroskate 88, een internationale schaatswedstrijd in Praag, waarin de groep de DDR moet vertegenwoordigen en West-Duitse skaters moet leren kennen.

Terwijl ze dit eerste contact met West-Duitsland onderhouden, slagen ze erin om nieuwe boards en onderdelen het land in te smokkelen.

De film wordt afgesloten met de figuratieve weergave van de dood van Denis in 2011 in de Afghaanse oorlog en een korte epiloog, vertegenwoordigd door een van de vele animaties van Sasha Zivkovic.