Vijftig miljoen voor Sovjet-monument in Duitsland

De aankondiging kwam als donderslag bij heldere hemel: De organisatie achter het Sovjet-monument ‘Stalag 326’ in Stuckenbrock, zal 50 miljoen euro krijgen. Het monument in Stuckenbrock, Oost-Westfalen, waarvan het bestaan ​​al decennia wordt bedreigd, krijgt nu een gigantisch bedrag.

Een blik op een niet-gepubliceerde haalbaarheidsstudie maakt echter duidelijk hoe de donoren zich de nagedachtenis van de tot wel 70.000 Sovjet krijgsgevangenen die ellendig omkwamen, werkelijk voorstellen. In het doorgangskamp ‘Stalag 326′ hebben de nazi’s meer dan 300.000, voornamelijk Sovjet krijgsgevangenen, geïnterneerd en tienduizenden laten verhongeren. Vanaf 1948 werden op het terrein ‘ontheemden’ gehuisvest. Het is dankzij burgerbetrokkenheid dat de nagedachtenis van de Sovjetgevangenen en het criminele karakter van het Duitse fascisme levend worden gehouden bij het monument ‘Stalag 326’, bijvoorbeeld via het herdenkingsevenement ‘Bloemen voor Stukenbrock’, dat sinds 1967 wordt georganiseerd. In het kader van de viering ter gelegenheid van de 75e verjaardag van de bevrijding van het kamp op 9 oktober 2020 – op 2 april was het vanwege de pandemie niet te vieren – verraste de Noordrijn-Westfaalse premier Achim Laschet (CDU) de aanwezigen met de aankondiging van een gigantische geldbedrag.

Laschet leek zelfs te proberen de krachten te bundelen met de leden van de werkgroep ‘Bloemen voor Stuckenbrock’: “We zijn het op dat moment verschuldigd aan de slachtoffers uit de Sovjet-Unie.” De vreugde van de activisten laat de herinnering aan de activisten achter hun eerdere uitsluiting als de ‘vijfde colonne van Moskou’ vervaagde tijdens de Koude Oorlog, evenals het besluit van een rechtse meerderheid in de Bondsdag in 2013 om Sovjet krijgsgevangenen niet te willen betalen, zelfs niet voor de helft van een adequate symbolische compensatie.

Vragen over de reden voor de vrijgevigheid van de politiek kwamen op de achtergrond. De overmaatse staat Spendierhose houdt een niet-gepubliceerde ‘haalbaarheidsstudie van 300 pagina’s om het gedenkteken ‘Stalag 326’ van de Regionale Vereniging van Westfalen-Lippe (LWL) opnieuw te ontwerpen, naast een aanvraag voor financiering.” Hier worden zelfs de totale kosten van 60 miljoen euro geraamd. Dit is bedoeld om de ‘Stalag’ te helpen ‘nationale betekenis’ te bereiken.

De door het LWL verzamelde experts zien het nieuwe concept in ‘hun focus op de tijdlagen van het kamp tot op heden’, dat wil zeggen ‘vanaf de tijd van Stalag 326 (1941 tot 1945) … tot heden’ – blijkbaar zonder de onderdrukking van het onderwerp ‘Sovjetkrijgsgevangenen’, te behandelen door de West-Duitse samenleving tijdens de Koude Oorlog. Tegelijkertijd verwerpen ze vanaf het begin een terugblik op de oorsprong van het Duitse fascisme vóór 1941. Daartoe moet de ‘postgeschiedenis’ van de Sovjetkrijgsgevangenen (na 1945) interessant worden gemaakt voor de bezoekers. Het doel van een dergelijke herdenking is niet langer verrassend: het doel is om het ‘voorbeeld’ van het ‘Stalag 326’ -monument te gebruiken om ‘een aspect van de geschiedenis van de vervolging van het nazi-terreurbewind of de SED-dictatuur’ te benadrukken.

Het is dan ook geen wonder dat het enorme financieringsbedrag werd goedgekeurd via een verkort officieel kanaal. De grote coalitie delegeerde het besluit aan de zogenaamde “onderhandelingen over begrotingsaanpassing”. Op deze manier werd de drempel van een anders gebruikelijke technische beoordeling de facto omzeild.

CDU-kampioen Elmar Brok, die in de stuurgroep van het project werkt, verklaarde eind december 2020 dat de ‘nieuwe’ ‘Stalag 326’ een ‘gedenkteken tegen alle dictaturen in Europa in de 20e eeuw’ zou moeten worden. De activisten maken zich – met al hun vreugde – zorgen dat de bloemen voor Stukenbrock niet op totaal verschillende graven terechtkomen.

Geef een reactie