Zo was het aan het werk in DDR-tijden: Filmtip ‘Alle meine Mädchen’

De vermakelijke speelfilm ‘Alle meine Mädchen’ uit Defa-productie toont het dagelijkse beroepsleven in het DDR-tijdperk.

Ik ontdekte onlangs een vermakelijke speelfilm in de ARD-mediabibliotheek die de werkende wereld in de DDR levendig beschrijft: ‘Alle meine Mädchen’ uit 1980, het verhaal van een bekroonde brigade van zes vrouwen in de Narva-gloeilampenfabriek in Berlijn Friedrichshain. Toen ik hem aanbeveelde aan vrienden die in het Oosten gesocialiseerd waren, lachten ze: “Ja, zo was het toen op het werk.”

Ze scholden hun superieuren in niet mis te verstane bewoordingen uit en praatten luid, iets wat niemand in de moderne kantoorwereld vandaag durft te doen. De vijf arbeiders zijn boos omdat hun collectief, dat al jaren succesvol samenwerkt, op het punt staat uiteen te vallen. Ze komen er pas bij toeval achter en geven commentaar: “Ze zijn eraan gewend geraakt dat we altijd knikken.” Deze keer echter wordt de woede groot, ze pakken eerst de minnares Marie op, dan de topbaas.

De teamspirit wordt ook ondersteund door het regelmatig eten van de aardappelsalade die de voorman zelf in de kantine maakt. Het felle en onder de gordel geschil escaleert. Dit leidt tot Marie met een zenuwinzinking.

Opeens heeft iedereen vreselijk veel spijt, als ze de kliniek bezoeken, geven de vijf bloemen en een kamerjas. Mijn collega’s en ik aan het bed van de oversten? Het idee maakt me duizelig – nooit in het verleden en zeker niet in de toekomst in mijn professionele leven.

Mijn vriend B. merkt op: “We waren toen heel hecht onder collega’s.” De pauze van het werk samen doorbrengen en op het werk iedereen regelmatig verwennen met huisgemaakt eten, was een vanzelfsprekendheid. Je superieuren ook op de juiste manier tegengaan. Dat bevestigt vriend R. mij. Desalniettemin waren ze erg geïrriteerd, vertelt mijn collega S.: “Toen kwamen alleen mannen echt in managementfuncties.” Een vriend van mij van oosterse afkomst zegt alleen droog: “De vrouwen werden uitgebuit en droegen de dubbele werklast, werk èn het gezin.”

De film, die tot 4 april te zien is, is gemaakt door een vrouw, de regisseur Iris Gusner. Voor de Defa waren er maar weinig vrouwen actief in dit beroep. Hoe was het op het werk in de DDR-tijd? Welke herinneringen heb je?

Geef een reactie