Geen Moederdag in de DDR

In plaats van Moederdag werd op 8 maart Internationale Vrouwendag gevierd in de DDR. De onafhankelijkheid en gelijkheid van werkende vrouwen stonden centraal tijdens de vieringen. Toch werden de vrouwen op moederdag privé verwend – er werd koffie gezet of ontbijt op bed. In veel gezinnen in de DDR was er ook de traditie om op de tweede zondag in mei moeders geschenken te geven, naast het veelal gegeven boeket bloemen. Moeders konden zich toen verheugen op een fles Mocca-Perle van de Freyburger Sektkellerei – let wel, dat was 2 cl!. Beiden zijn ‘Bückware’ en daarom des te geschikter om de waardering van de moeders te tonen.

Seringen afgesneden uit het park of uit de eigen tuin waren vooral populair in het Oosten, omdat ze gemakkelijk te verkrijgen waren op Moederdag. Het verkrijgen van een officieel boeket bloemen bij de Oost-Duitse bloemistenwinkels was moeilijker. Groeten met rozen bleven in de DDR meestal zoete dromen. De bittere realiteit van de planeconomie had iets anders voor ogen: afgezien van de socialistisch getinte anjers, de makkelijk en goedkoop te kweken gerbera’s en de anthuriums die meer geassocieerd worden met kerkhoven – ook wel bekend als ‘flamingobloemen’ – was er niet echt een grote selectie snijbloemen om te kopen.

Voor degenen die verder van hun moeder woonden, was het nog moeilijker. Hoe moet de (bloemen)groet de moeder betrouwbaar, op tijd en in passende vorm bereiken?! De oplossing heette: ‘Bloemendonatie Bemiddelingsvereniging’. Nooit gehoord?! En toch weet je wat er bedoeld wordt, alleen dat je deze instelling niet kent onder de oorspronkelijke naam, maar onder de naam ‘Fleurop‘, die in 1931 werd ingevoerd. Een van de grondleggers van dit bedrijf kwam uit Erfurt: Lund Chrestensen.