Hoe ontdekte een Engelse TV-zender de DDR-band Jessica?
Ik hoorde onlangs in een radioshow dat de Engelse omroep Tynes Tee Television in de jaren tachtig een televisiedocumentaire maakte over de jonge muziekscene in Oost-Berlijn, waaronder de band Jessica. Dit verhaal, misschien wel een van de best opgerichte mythen van een DDR-band, spookt af en toe door de media en het internet – en het klopt ongeveer, omdat de band Jessica rond zanger Tino Eisbrenner, die eind jaren ’80 een van de bekendste jonge sterren van de DDR zou worden echt werd ontdekt door een Engelse televisiezender.
De lokale omroep Tynes Tee Television, een soort vierde programma uit de regio Noord-Engeland van Newcastle en Yorkshirekwam deed de ontdekking. Van 1982 tot 1987 was er een bekende muziekshow genaamd ‘The Tube’, die herhaaldelijk nieuwe topartiesten wist te introduceren en daardoor een cultstatus had in de Britse en dus belangrijkste Europese muziekmarkt. Artiesten zoals Madonna en Frankie Goes To Hollywood maakten hun eerste optredens in deze show. Midge Ure en Bob Geldof zouden het idee voor hun ‘Band Aid’-project in het kader van het programma hebben ontwikkeld.
In 1983 werkte de Britse undergroundgoeroe Mark Reeder voor ‘The Tube’ een speciaal programma over de Berlijnse muziekscene, die niet over het Oosten ging, maar over de stad als muziekmekka, zoals Berlijn in die tijd werd gezien. Depeche Mode nam albums op in de stad, David Bowie had hier gewoond en gewerkt. Reeder zelf, in die tijd werkzaam bij de Joy Division Label Factory en werkzaam als live mixer voor de Toten Hosen, had net de nog onbekende Nick Cavenaar naar de stad gelokt.
In het programma stond veel over de situatie van de stad op dat moment en kenmerken zoals de latere oprichter van Noise Records Karl Walterbach van de film ‘Christiane F’. De huid, malaria, de instortende nieuwe gebouwen en de dokters werden gepresenteerd als typisch Berlijns. Reeder wilde ook een punkband uit het Oosten in het Engelse TV-programma hebben, als Engelsman zag hij de DDR nogal ondogmatisch: “De geprefabriceerde gebouwen daar zagen er beter uit dan de woonwijken in Manchester”, zei hij ooit in een interview. Omdat hij niet op een filmvergunning wilde wachten, sprong zijn team in een tram, ze waren gekleed in een new-wave look en gingen zo op ‘speurtocht’ naar een geschikte band. Ze kwamen in aanraking met een ingewijde, die hun naar de repetitieruimte van de DDR-band Jessica stuurde. Ze kregen toestemming om opnamen te maken.
De film vormde de band als alternatief voor officiële bands als Stern Meissen en de Puhdysdie die werd getoond als fragmenten in het DDR-programma ‘Rund’. Hoewel het programma zelfs in West-Berlijn niet te zien was, maakte het verhaal wel snel de ronde, niet in de laatste plaats vanwege de reputatie van programmamaker Reeder. Ook het Cultuurbeleid van de DDR liet in die tijd doorschemeren blij te zijn met de buitenlandse aandacht. De band kon daardoor snel liedjes voor de radio produceren, ging op tournee en werd een van de meest populaire DDR-bands van die tijd.
De debuut-LP ‘Players’ kwam uit in 1986. Maar bovenal opende het ‘Jessica Incident’ vele deuren voor de golf van gelijksoortige bands in de DDR die kort daarna begon, aangezien het officieel duidelijk was dat het mogelijk was zonder het dogmatische classificatiesysteem.
