Emissievrije auto in DDR Museum Chemnitz

Voor ingenieur Hans Joachim Glaubrecht uit Torgau had de ontwikkeling en realisatie van een grotendeels emissievrije auto de hoogste prioriteit.

Gebaseerd op het principe van het Walter-aggregaat ontwikkelde hij een proces waarbij een hooggeconcentreerde waterstofperoxide (H2O2)-oplossing met behulp van een katalysator wordt verdampt. De resulterende waterdamp onder hoge druk werkt op een turbine. Dit geeft zijn kracht aan een reductietandwiel. Vanaf de koppeling bleef de Wartburg-aandrijving ongewijzigd. Een mengsel van waterdamp en zuurstof ontsnapt in de omgeving.

Overheidsinstanties maakten de bouw en het testen van prototypes in Leipzig mogelijk. Als testauto was een Wartburg 353W beschikbaar, waarbij de tweetaktmotor werd vervangen door de nieuwe aandrijving. In 1979 uitgevoerde proefritten bewezen de fundamentele haalbaarheid. Problemen werden onder meer veroorzaakt door het hoge verbruik van H2O2, dat niet goedkoop is, en het gebrek aan infrastructuur in de buurt. dr Glaubrecht werkte daarom aan een manier om de uitgangsproducten die in een cyclisch proces worden gebruikt, terug te winnen. Zonder rechtvaardiging werden de pogingen kort voor de politieke omwenteling door de staat afgebroken. Prototypes en documenten werden vernietigd.

Bij toeval heeft de privéauto van meneer Glaubrecht het overleefd die te zien is in het Fahrzeugmuseum Chemnitz.

Geef een reactie