Echte Wartburg-liefde houdt nooit op

De grote vraag in de DDR, of na de val van de Muur de Oost-Duitse carrosserie zou overleven, werd afgelopen zaterdag, 30 jaar geleden beantwoord: Toen rolde de laatste Wartburg van de productielijn in Eisenach, Thüringen. In Briesen bij Frankfurt (Oder) is de Wartburg nog steeds nummer één.

Vóór de val van de muur wachtten DDR-burgers tot 15 jaar of langer om bij hun gloednieuwe Wartburg te komen. Ouders registreerden hun kinderen vaak kort na hun geboorte om de middenklasse-auto uit de DDR te kopen.

De staat liet geïnteresseerden tot 21.000 DDR-mark betalen voor het voertuig. Maar na de val van de Berlijnse Muur was de technisch volledig verouderde auto niet meer te koop. Zaterdag 30 jaar geleden rolde het laatste voertuig van de productielijn in Eisenach, Thüringen. Ze zijn bijna verdwenen uit het huidige wegverkeer.

Slechts enkele daarvan maken nog deel uit van het straatbeeld, zoals in Briesen bij Frankfurt (Oder). Daar puft meesterschilder René Heyer met een Wartburg als bedrijfswagen naar zijn verbaasde klanten. “Ik zeg altijd mijn kleine ‘paarse racebot’. Het is een 1.3 die al een viertaktmotor heeft”, legt Heyer vakkundig uit.

De meesterschilder is een echte ‘Wartburg-liefhebber’. Hij heeft negen rijklare modellen in zijn garage bij de A12. Drie van hen zijn nog goedgekeurd voor het wegverkeer. Zijn liefde voor de Wartburg stamt uit zijn kindertijd. Zijn ouders gebruikten er al een als auto van de zaak. “Zoals je je kunt voorstellen, moest er altijd iets worden vastgeschroefd.” De auto is gebouwd in 1958. Hij was er al mee bezig met zijn vader ‘als een kleine monteur’. “En toen ik in 1991 mijn rijbewijs haalde, was mijn eerste auto een oude 353”, zegt Heyer grijnzend van verrukking.

Wartburg werd geproduceerd van 1956 tot 10 april 1991 bij VEB Automobilwerk Eisenach. De naam is afgeleid van het gelijknamige kasteel op de productielocatie in Eisenach. In 1976 was 19 procent van de in de DDR geregistreerde auto’s carrosserieën van het Wartburg-type.

Het behoeft geen betoog, zegt Heyer, dat hij al zijn huidige carrosserieën zelf in goede staat houdt: “carrosserie lassen, remvoeringen vervangen, allemaal geen probleem”, zegt Hayer.

Gelukkig kan hij zijn hobby delen met gelijkgestemden in de Wartburg Club Berlin-Brandenburg. Op haar hoogtepunt telde de club ongeveer 100 leden. Bijeenkomsten zijn momenteel verboden vanwege de contactbeperkingen bij de coronapandemie. “Toen ik in 1991 mijn eerste Wartburg kocht, dacht ik dat ik de laatste der Mohikanen was.” Tien jaar later kwam hij de club tegen op internet. Het was meteen duidelijk dat hij lid moest worden.

Volgens het Kraftfahrtbundesamt rijden er momenteel 1.500 Wartburgs op de wegen van Brandenburg van de meer dan 1.600.000 geproduceerde voertuigen. Inschrijvingsproblemen komen ondertussen zelden voor, zegt Heyer: “Mijn auto heeft zelfs een groene milieusticker. Rijdt heerlijk, ik mag niet klagen.”

En ook onder oldtimer- en ambachtsliefhebbers wordt de DDR-auto steeds populairder, zo blijkt uit de verkoopprijzen op internet. Soms moet je 30.000 euro op tafel leggen voor een goed bewaarde Wartburg. Toen de medewerkers van de autofabriek in Eisenach 30 jaar geleden de Wartburg hun laatste escorte gaven, hadden ze waarschijnlijk niet gedacht dat de auto weer zo begeerd zou worden.

Geef een reactie